Route
Geel: Bron routebeschrijving van Baobab.
Rood: Belevenissen tijdens de reis.
Klik op de plaatjes om ze te vergroten.
>Klik hier< als je direkt naar de foto's van medereizigers wilt.
zondag 3 juni - Vertrek uit Amsterdam
De vlucht had ongeveer een halfuurtje vertraging, maar uiteindelijk zijn we toch opgestegen.
Het vliegen was geweldig, mooie zonsondergang en op zich een ervaring. Daarna werd het al gauw proberen te slapen wat natuurlijk niet lukte vanwege de herrie.
maandag 4 juni - Aankomst in Harare, vrije middag
In de loop van de dag kom je aan in Harare waar de reisleidster je opwacht.
Aangekomen in Nairobi zagen we direkt een typisch Afrikaans landschap. Heel mooi. Daarna vlogen we verder over het zuidelijk halfrond naar Harare, waar we een prima landing hadden. We werden met een bus vervoerd naar de hal, hetgeen waarschijnlijk lopen nog geen 2 minuten had geduurd. 's Middags de tenten opgezet. De tenten waren niet wat ik er van verwacht had helaas. 's Middags nog even de stad in, maar de vermoeidheid had toegeslagen. Overal op straat werd je aangeklampt om vanalles te kopen of te ruilen. Wat mij betreft is Harare absoluut geen aanrader voor een stedentrip. Het vervoer
naar de stad ging in een open truck. 's Nachts hadden we meteen nachtvorst voor ons kiezen, maar met een goede slaapzak had ik er niet zoveel last van.
dinsdag 5 juni - Harare - Bulawayo
Een lange busrit brengt ons naar Bulawayo
Vroeg op en op weg naar Bulawayo. Een lange rit dwars door Zimbabwe gaf een goede indruk van het land. We reden door het gebied waar vroeger de blanke boeren woonden. De mensen zijn overal even aardig en je hebt op straat direkt aanspraak. Onderweg zagen we de eerste apen.
woensdag 6 juni - Bulawayo/Matobo N.P., vrije dag
De eerste game drive in het Matopos N.P. Het is echt geweldig. We gaan direkt op zoek naar de witte neushoorn die we verder nergens kunnen tegenkomen. En we vinden hem!!! Lopend gaan we eropaf en naderen het dier tot zeker 20 mtr afstand. Er blijkt nog een giraf naast te staan ook. Verder heb ik de eerste zebra's, gnoes, koedoe's, impala's, klipdassen en knobbelzwijnen (wrattenzwijn/poemba)gezien. Aan de hemel het Zuiderkruis die in tegenstelling tot de poolster het zuiden aanwijst. Verder hebben we nog rotstekeningen van de bosjesmannen bekeken. Luipaard en zwarte mamba niet gezien, hoewel die in het park wel voorkomen. In het park hebben we verder nog het graf van Cecil Rhodes bezichtigd wat op een prachtige uitzichtsplek ligt (World's View). Zodra de zon ondergaat wordt het heel koud en we kregen dekens uitgereikt om ons ritje in de truck aangenaam te houden.
Hieronder twee filmpjes uit Matopos NP. Klik op de play-knop om de filmpjes (opnieuw) te starten. Kan even duren en het loopt pas enigszins soepel als het filmpje helemaal geladen is. Je kunt ook op de link klikken voor weergave op een lege pagina. Dat doet het ook beter. ;-)
donderdag 7 juni - Bulawayo - Francistown
We steken de grens over naar Francistown in Botswana, van oorsprong een mijnstadje waar goud gedolven werd. Even buiten het centrum van de stad kamperen we in de tuin van een eenvoudig hotel. Je kunt er voor kiezen in het hotel zelf te overnachten, mits er voldoende plaats is natuurlijk.
's Ochtends nog even het leuke stadje Bulawayo in, o.a. om even te internetten.
Bij de grens ging het mis. Ik stond de bus te bewaken en raakte net in gesprek met een lokale buschauffeur. De bus, een dubbeldekker, waar we mee rondreizen trekt nogal de aandacht. Een van de groepsleden komt aanrennen om ons te waarschuwen dat we zo snel mogelijk naar de douane moeten. Op dat moment word ik gestoken door een insekt dat mijn broek invloog. Met de angel er nog in rennen naar de douane. Ouch. Voor de rest ging alles voorspoedig.
vrijdag 8 juni - Francistown - Maun - Okavanga Delta
's Ochtends vroeg vertrekken we met een comfortabele lijnbus richting Maun waar we aan het begin van de middag aankomen. Nog dezelfde middag begint onze toch naar de Okavanga delta.
Niets comfortabele lijnbus, maar gewoon met onze eigen bus naar Maun. Het is echt een prachtige rit. Tijdens deze lange reizen zie je het landschap heel mooi veranderen. We zien gieren langs de weg die een dode ezel aan het verorberen zijn. Baobab's onderweg waaronder hele dikke en neushoornvogels in overvloed. Een stel struisvogels steekt de weg over. De reis wordt wat vertraagd door een euveltje met de bus. Zo hebben we de tijd even een uurtje rond te lopen in de bush langs de weg. Overal zie je hele hoge termietenheuvels wat een prachtig gezicht is in het landschap.
zaterdag 9 t/m maandag 11 juni - Okavanga Delta
Kamperen in de wildernis, is het motto voor onze trip naar de delta. We vertrokken pas 's ochtends vroeg. Met een truck reden we naar de delta. Onderweg kom je allerlei maatregelen tegen MKZ tegen, zoals de buffalo fence. Dit scheidt het wild van het vee. We zien een gierennest en daaruit steekt het hoofdje van een jonge gier. Even verderop zien we de eerste olifanten door de wildernis sjokken. Prachtig gezicht. Daarna gaan we met de mokoro's (holle boomstammen) over het water naar de campsite midden in de wildernis. 1 van de mokoro's slaat om!! Oei, dat doen ze anders nooit. Niet helemaal op ons gemak zitten we in de mokoro's om vervolgens toch redelijk droog op de bestemming aan te komen.
|
We maken 's avonds en 's ochtends wandelingen met ongewapende gids door de bush. De delta is tot mijn verbazing een droog gebied. Door de "poolers", de lui die de mokoro's besturen, wordt een pracht van een wc gegraven en er is zelfs een heuse bril in elkaar geflanst. Op onze tochten zien we giraffen, zebra's, wildebeest, impala's, bruine slangenarend, overige arenden, olifanten, bavianen. 's Nachts in het kamp vinden we een schorpioen. In het kamp worden Nederlandse liedjes gezongen en de poolers dansen en zingen hun eigen liedjes bij het vuur.
|
  
Vreemd idee om in het midden van de wildernis te kamperen. We mogen niet zonder begeleiding het kamp uit, want er kunnen leeuwen in het gras zitten. Op de laatste dag zien we nijlpaarden. Dit zijn bijna de enige dieren waar de gidsen bang voor zijn. Als er een nijlpaard uit het water komt, wordt het even spannend. Van links komen plotseling meer nijlpaarden aanrennen en we moeten allemaal bukken en snel naar achteren. Gelukkig zijn de nijlpaarden meer geinteresseerd in elkaar dan in ons. Er zwemmen ook krokodillen. Op de terugweg zien we een slang de weg oversteken. Niet zijdelings als een gewone slang, maar meer golvend omhoog beweegt hij zich voort. Navraag bij de bestuurder leert dat wij de gevreesde zwarte mamba hebben gezien. Uniek, want de meeste slangen zijn in winterslaap. 's Middags heb ik nog een rondvlucht gedaan in een sportvliegtuigje boven de delta. Dan zie je pas goed hoe de rivier opdroogt in het land. We zien nijlpaarden, olifanten, giraffen en buffels vanuit de lucht. Kleine stipjes nu, maar toch duidelijk herkenbaar.
|
dinsdag 12 juni -Maun - Chobe N.P.
's morgens staan we vroeg op voor de lange toch naar het Chobe Park
Tijdens de rit naar Chobe (ook een hele lange) zien we erg veel dieren, zoals olifanten, giraffen, bavianen, steenbokjes (andere dan in de bergen) en zebra's.
's Avonds komen we aan op de camping waar ons direkt wordt verteld niet dichter dan 2 meter bij het water te komen ivm krokodillen en dat er in het kamp nijlpaarden kunnen rondlopen. In ieder geval zien we er apen lopen en wrattenzwijntjes en mangoesten en veel mooie vogels.
woensdag 13 juni - Chobe National Park, vrije dag
's ochtends vroeg een truck in voor een game drive. Hier kom ik Jos tegen van de baobabeclips mailinglist. In eerste instantie zien we niet veel meer dan nijlpaarden en vogels en een hele mooie omgeving. Ook zien we een jakhals, de visarend, de butterley eagle en wat apen. Maar op het eind van de drive zien we overal om ons heen dieren. We komen in een kudde buffels terecht en zien alles tegelijk. Je weet niet meer waar je filmen moet, echt geweldig.
's Middags maken we een river cruise. Dit is echt geweldig. Je hebt goed zicht op de kant en het is heel rustgevend. Ook nu weer heel veel dieren. Olifanten, Buffels, ijsvogels, bijeneters, slangenvogels, nijlpaarden, krokodil, leguanen, impala's, bavianen, meerkatten, puka's en de mooiste zonsondergang tot nu toe.
's Avonds toch ook nog maar een nachtelijke gamedrive. Ook een prachtige ervaring. Het ruikt heerlijk en de geluiden van de nacht zijn heel speciaal. Geweldig. We komen typische nachtdieren tegen zoals de springhaas, een Afrikaanse wilde kat, white faced owl, witstaart mangoest, maar ook olifanten van heel dichtbij (praktisch naast de truck).
donderdag 14 juni - Chobe National Park - Victoria Falls, vrije middag
Vandaag reizen we naar Victoria Falls, waar je de middag vrij hebt.
Helicoptervlucht boven de watervallen is prachtig, maar erg kort. Later ben ik nog naar de watervallen geweest en op ooghoogte zijn ze ook zeer indrukwekkend. Het geluid is overweldigend en de wolk die je al vanaf heel ver ziet is ook heel bijzonder. In het park (regenwoud) is het kletsnat. Hoewel ik ervoor gewaarschuwd was, moest ik er toch aan geloven.
vrijdag 15 juni - Victoria Falls, vrije dag
Net buiten het hek van de camping zien we 's ochtends een olifant. Het blijft iedere keer weer een mooi gezicht. Na het ontbijt besluit ik er alleen op uit te gaan. Even internetten in het stadje en daarna nogmaals naar de watervallen, want die waren wel erg mooi. Het lijkt erop alsof ze vandaag nog meer water omhoog stuiven dan de dag ervoor, wat het zicht belemmerd, maar ook erg indrukwekkend is. Ik loop helemaal door tot het einde en ben vervolgens zeiknat als ik bij het einde ben. Net voor de uitgang van het park maar even het laagje water uit de schoenen gieten en zoveel mogelijk mijn spullen drogen in de zon. Ik ontmoet een Engelsman die hetzelfde doet. Hij is alleen op reis door Zimbabwe en is hier ook voor de eclips. Nog niet helemaal opgedroogd besluit ik weer verder te gaan om via de Big Tree, een enorme Baobab, weer naar de camping te lopen. Om 15.15 uur word ik daar verwacht om een olifantenrit te gaan maken. Ik wil graag binnendoor, door het National Park. Na de brug over het spoor zie ik een zandpad en besluit het op te lopen. Nog geen 10 meter verder hoor ik dat iemand iets tegen me roept. Ik besluit toch even terug te lopen en een bewoner waarschuwt mij dat de weg die ik inloop niet veilig is, vanwege het wild wat er zit, met name buffels en olifanten. Die waarschuwing neem ik ter harte en ik vraag hoe ik dan gemakkelijk bij de Big Tree kan komen. Hij loopt met mij mee om de weg te wijzen. Al gauw komt er nog een inwoner bij en dat blijkt de broer te zijn van de man. Natuurlijk komen direkt de beeldjes weer tevoorschijn met de vraag of ik ze wil komen. Blij omdat ik gewaarschuwd ben voor het wild, besluit ik eens te onderhandelen. Ik ding af naar de helft van de prijs en accepteer het eerstvolgende aanbod. Ze vragen nog 200 Zim dollar voor hun "lucky day" en omdat afdingen nu eenmaal moet, geef ik ze nog 100 Zimdollar. Ze zijn dolblij, logisch, want een klein rekensommetje achteraf leert dat ik voor 4 souvenirs wel erg veel geld heb betaald. Ze lopen nog verder met mij mee om me de veilige weg naar de Big Tree te wijzen. Bij de Zambezi rivier ontdek ik dat mijn fototoestel de Vic Falls niet heeft overleefd. Dus de videocamera gepakt en de rivier gefilmd, alsmede mijn twee begeleiders. Ze nemen me mee langs de Zambezi over een dun paadje en ik zie nergens meer touristen. Dan bekruipt mij het gevoel dat ik hier als tourist met twee vreemden langs de Zambezi loop en verwacht elk moment op gruwelijke wijze overvallen en beroofd te worden. Ze wisten immers dat ik geld en apparatuur bij mij had. Maar er gebeurt niets. We passeren diverse security officers en de twee vertellen mij dat ze met hen samenwerken. Als ik niet veilig zou zijn geweest bij hen, zouden de guards mij alleen hebben laten doorlopen. Er schijnen op dat weggetje nogal regelmatig touristen beroofd te worden, vertellen ze. Schrik! Alles wijst erop dat ik het niet lang meer zal maken. Gelukkig is mijn angst ongegrond en word ik verder naar de Big Tree geleid. Onderweg tonen de twee mij diersporen en vertellen over de omgeving. Een prive excursietje dus. De Big Tree is inderdaad wel erg big. De tijd begint echter te dringen want ik moet om 15.15 uur bij de campsite zijn. Slechts een paar minuten te laat arriveer ik daar. Ik geef de twee elk nog 100 Zim dollar voor het mij begeleiden. Wat zullen ze gelachen hebben! Met de truck waarmee we naar de olifantensafari gebracht worden, rijden we nog langs de twee en er wordt uitbundig gezwaaid. Vlak voor de plek waar de olifantentrip zal beginnen, komen we langs de weg een olifant tegen. Hij staat echt vlak voor de truck en heeft ons duidelijk in de gaten. We blijven stil en de olifant steekt de weg over, blijft nog even voor de truck staan en loopt dan door. De olifantentrip is ook erg leuk. Het zit niet echt gemakkelijk op zo'n beest, maar het is heel leuk. Je hoort en voelt echt dat je op een levend dier zit. Onderweg zien we nog buffels, impala's en voor het eerst ook waterbokken. Na afloop mogen we de olifant nog voelen en voeren. Ik had helaas geen rolo's bij me. We bekijken nog de video die tijdens de trip van ons gemaakt is wat de nodige hilariteit oplevert. Wat een gestuntel, niet in de laatste plaats door ondergetekende... ;-)
zaterdag 16 juni - Victoria Falls - Hwange N.P.
Een korte rit brengt ons naar onze camping bij het Hwange N.P.
Een korte rit brengt ons naar Hwange National Park. Hier worden we verrast door het feit dat we eens niet hoeven te kamperen maar lekker luxe in een lodge mogen slapen. 's Middags de laatste game drive van de reis. We hopen allemaal nog leeuwen te zien, maar helaas, geen katachtigen op deze reis. Wel zien we weer olifanten, giraffen en buffels. Nieuw is de sabelantilope, waarvan we er onderweg ook al 1 zagen.
zondag 17 juni - Hwange N.P. - Great Zimbabwe
Vandaag gaan we vroeg op voor de lange rijdag naar de Great Zimbabwe Ruins
De langste reisdag van deze trip, maar hij verloopt zeer voorspoedig en we komen al voor het donker bij de ruines aan. Het is er 's nachts erg koud. Op de camping lopen apen rond en het eten moet dus bewaakt worden.
maandag 18 juni - Great Zimbabwe, vrije dag
Vandaag bezichten we de ruines. Hoewel dit mij niet het meest interessante onderdeel van de reis leek, zijn de ruines wel heel mooi en indrukwekkend. We hebben een uitstekende gids, die vanalles uitlegt. 's Middags bezoeken we het stadje Masvingo. Daar is wel erg weinig te doen. Op de weg terug naar de camping stoppen we nog bij een van de vele souvenirmarkten.
dinsdag 19 juni - Great Zimbabwe - Harare
Op weg naar de eclipszone slapen we in Harare
's Avonds nemen we officieel afscheid van de kok Andrew. Het is zijn laatste werkdag voor ons. Hij mag echter nog een paar dagen met ons mee om de eclips te zien.
woensdag 20 juni - Harare - Chirundu
Via een prachtige weg langs het Mana Pools National Park bereiken we net voor de avond Chirundu. Nog voor zonsondergang gaan we de plek bekijken waar we de eclips zullen gaan zien. Een mooie lokatie, maar helaas aan de verkeerde kant van de heuvel om de schaduw aan te zien komen. We lopen dus verder naar de andere kant en een van ons vindt een prachtige plek met uitzicht op de Zambezi, de vallei en de aanstormende schaduw. Dit wordt onze plek. 's Avonds in het hotel loopt er een olifant in de tuin. Deze blijkt er vaker te komen om te drinken uit het zwembad. We slapen voor de verandering weer eens in een hotel.
donderdag 21 juni
Eclipsdag: eclipszone - Chirundu
Vandaag is het 21 juni. We zullen de hele dag besteden aan het uitgebreid waarnemen van de eclips. We steken de grens met Zambia over en rijden een kilometer of 120 totdat we ons in het hart van de 100% eclipszone bevinden. De totale eclips duurt hier 3 minuten en 38 seconden en zal rond 13.10 uur UT/GMT, 15.10 lokale tijd plaatsvinden. Aan het einde van de dag rijden we terug naar Chirundu.
Foto gemaakt door Hennie Kempen.
Al om acht uur vertrekken we naar de plek die we de avond ervoor hebben gevonden. Stoeltjes, etenswaren en vooral veel drinken nemen we mee. Er zijn verder nog geen touristen. Langzaam maar zeker nadert dan toch de eclips. Iedereen wordt steeds uitgelatener en de spanning loopt langzaam op. Er staan 5 groepen van Baobab, dus het is gezellig druk. Met een verrekijker en eclipsbril zijn duidelijk zonnevlekken waar te nemen. Dan verdwijnt omstreeks 13.43 uur het eerste stukje uit de zon. Het is begonnen. Nog iets meer dan anderhalf uur en dan is de totaliteit. Die anderhalf uur gaan eigenlijk heel snel. Al gauw merk ik dat ik mijn ogen niet meer hoef dicht te knijpen als ik naar de rivier kijk. Het licht neemt duidelijk af. Ook de temperatuur gaat vrij snel omlaag. Net als in Hongarije (11-8-1999) scheelt het weer 9 graden. Het afnemende en vreemde licht blijft een prachtig verschijnsel. We projecteren de halve zon via verrekijkers op een ondergrond en verbazen ons over de schaduwen die halve maantjes beginnen te vertonen. Op een eilandje onder ons zagen we een enorme krokodil liggen. Even later was de krokodil weg, maar lag er een bootje. De mensen uit het bootje zaten op het eiland en zwommen in de Zambezi. Brrr. Dan tellen we de laatste minuten af en richten ons op de vallei waarover we de schaduw verwachten te zien aankomen. Het wordt wel donkerder maar een echte slagschaduw zien we niet. Uit het dal klinkt gejoel en er wordt geflitst. Dan staat de diamanten ring aan de hemel. Deze is heel mooi en ook heel lang zichtbaar, tot de totale verduistering intreedt. Ongeveer 15.10 uur. Prachtig! Twee vogels scheren langs, waarschijnlijk op weg naar hun nest. De zon is zwart met eromheen een de corona, die ik nog mooier vind dan die ik in 1999 heb gezien. Het ziet er uit als een heldere stervormige krans om de zwarte zon. In 1999 was de corona aan een kant nog wat afgeplat, nu zie ik hem overal even sterk. Jupiter tekent zich ook af tegen de donkere hemel. Prachtig. Rondom zijn vele protuberansen te zien. Tijdens zo'n tweede eclips weet je veel beter wat je moet verwachten, zodat je ook meer dingen kunt zien. En dat is maar goed ook, want al vrij snel (iets meer dan een minuut later) komt de zon weer tevoorschijn en zien we weer ongewoon lang de diamanten ring. Dan wordt het weer tijd om de brilletjes op te doen en is de totaliteit voorbij. Wat een ervaring. Ik besef dat dit niet gewoon een tweede keer een eclips zien was, maar het begin van een verslaving. We zijn allemaal geemotioneerd en uitbundig. We vallen elkaar in de armen en delen het onbescrhijvelijke gevoel dat we zojuist ervaren hebben. Dan is er de champagne. We genieten na van het schouwspel en zien de zon langzaam weer in kracht toenemen. Omstreeks half vijf is het laatste contact. Maar we blijven tot zonsondergang zitten. We feesten nog wat na in het huis waar de andere groepen verbleven en zakken dan weer af naar het hotel. Met zijn vijven lopen we in het donker de heuvel af. Er stopt nog een auto om ons te waarschuwen dat we bij elkaar moeten blijven lopen in verband met de wilde dieren. Veilig bereiken we het hotel waar we eten. Vermoeid door de ervaring van de eclips (en de rest van de reis) maak ik het niet te laat.
Vrijdag 22 juni - Chirundu - Harare
Vanmorgen hebben we de tijd om lekker rustig aan te doen in Chriundu. Na de lunch vertrekken we voor de rit terug naar Harare.
We vertrekken toch al weer vrij vroeg, want we willen bijtijds in Harare zijn om de stad nog even in te gaan. We zijn allemaal nog onder de indruk van de eclips en beseffen dat dit hoogtepunt een mooie afsluiting van de reis is. Langzaam bereiden we ons er op voor dat we weer naar huis gaan. Onderweg zien we toch nog wild, giraffen lopen langs de weg. In Harare winkelen we nog wat, kopen de laatste souvenirs en water voor de terugreis. Ik voel me een stuk prettiger en veiliger in de stad dan de eerste dag. 's Avonds eten we in de lodge en nemen officieel afscheid van de chauffeuse Glenda, die ons morgen alleen nog naar Harare zal brengen. We blijven tot middernacht borrelen aan de bar. Voor het slapen gang nog flink lang naar de sterren gekeken. Even afscheid nemen van de enorme hoeveelheid, de melkweg en de vallende sterren. Een laatste blik op het Zuiderkruis.
Zaterdag 23 juni - Terugvlucht naar Nederland
In de loop van de morgen vertrekken we naar het vliegveld voor de terugvlucht via Nairobi naar Nederland.
We staan om een uur of 6 a half 7 op om onze spullen te pakken, te ontbijten, de tentjes in te pakken en de bus schoon te maken. Een kort ritje brengt ons bij het vliegveld. De vlucht naar Nairobi verloopt voorspoedig. Op Nairobi hebben we 6 uur om rond te hangen. De taxfree shops zijn enorm duur, dus dat zet geen zoden aan de dijk. We nemen officieel afscheid van onze reisleidster Claudia, die nog wel met ons meevliegt tot in Amsterdam. Na een strenge controle stappen we in het vliegtuig naar Schiphol.
Zondag 24 juni - Aankomst in Nederland
De vlucht naar Schiphol verloopt voorspoedig. Al om half zes bereiken we Nederland, maar omdat we niet voor zessen mogen landen, vliegen we een paar rondjes rond Rotterdam. De vorige dag om 6 uur op, in het vliegtuig niet of nauwelijks geslapen. Behoorlijk uitgeput stap ik uit op Schiphol. Thuis. Na het oppikken van de bagage nemen we afscheid van elkaar en kijken terug op een zeer geslaagde trip.
Links naar andere sites:
www.zonsverduistering.nl
Belgische eclipssite
NASA Fred Espenak's eclipssite
Eclipscalculator voor toekomstige eclipsen
Aangekomen in Nairobi zagen we direkt een typisch Afrikaans landschap. Heel mooi. Daarna vlogen we verder over het zuidelijk halfrond naar Harare, waar we een prima landing hadden. We werden met een bus vervoerd naar de hal, hetgeen waarschijnlijk lopen nog geen 2 minuten had geduurd. 's Middags de tenten opgezet. De tenten waren niet wat ik er van verwacht had helaas. 's Middags nog even de stad in, maar de vermoeidheid had toegeslagen. Overal op straat werd je aangeklampt om vanalles te kopen of te ruilen. Wat mij betreft is Harare absoluut geen aanrader voor een stedentrip. Het vervoer
naar de stad ging in een open truck. 's Nachts hadden we meteen nachtvorst voor ons kiezen, maar met een goede slaapzak had ik er niet zoveel last van.
De eerste game drive in het Matopos N.P. Het is echt geweldig. We gaan direkt op zoek naar de witte neushoorn die we verder nergens kunnen tegenkomen. En we vinden hem!!! Lopend gaan we eropaf en naderen het dier tot zeker 20 mtr afstand. Er blijkt nog een giraf naast te staan ook. Verder heb ik de eerste zebra's, gnoes, koedoe's, impala's, klipdassen en knobbelzwijnen (wrattenzwijn/poemba)gezien. Aan de hemel het Zuiderkruis die in tegenstelling tot de poolster het zuiden aanwijst. Verder hebben we nog rotstekeningen van de bosjesmannen bekeken. Luipaard en zwarte mamba niet gezien, hoewel die in het park wel voorkomen. In het park hebben we verder nog het graf van Cecil Rhodes bezichtigd wat op een prachtige uitzichtsplek ligt (World's View). Zodra de zon ondergaat wordt het heel koud en we kregen dekens uitgereikt om ons ritje in de truck aangenaam te houden.
Niets comfortabele lijnbus, maar gewoon met onze eigen bus naar Maun. Het is echt een prachtige rit. Tijdens deze lange reizen zie je het landschap heel mooi veranderen. We zien gieren langs de weg die een dode ezel aan het verorberen zijn. Baobab's onderweg waaronder hele dikke en neushoornvogels in overvloed. Een stel struisvogels steekt de weg over. De reis wordt wat vertraagd door een euveltje met de bus. Zo hebben we de tijd even een uurtje rond te lopen in de bush langs de weg. Overal zie je hele hoge termietenheuvels wat een prachtig gezicht is in het landschap.
Kamperen in de wildernis, is het motto voor onze trip naar de delta. We vertrokken pas 's ochtends vroeg. Met een truck reden we naar de delta. Onderweg kom je allerlei maatregelen tegen MKZ tegen, zoals de buffalo fence. Dit scheidt het wild van het vee. We zien een gierennest en daaruit steekt het hoofdje van een jonge gier. Even verderop zien we de eerste olifanten door de wildernis sjokken. Prachtig gezicht. Daarna gaan we met de mokoro's (holle boomstammen) over het water naar de campsite midden in de wildernis. 1 van de mokoro's slaat om!! Oei, dat doen ze anders nooit. Niet helemaal op ons gemak zitten we in de mokoro's om vervolgens toch redelijk droog op de bestemming aan te komen.
We maken 's avonds en 's ochtends wandelingen met ongewapende gids door de bush. De delta is tot mijn verbazing een droog gebied. Door de "poolers", de lui die de mokoro's besturen, wordt een pracht van een wc gegraven en er is zelfs een heuse bril in elkaar geflanst. Op onze tochten zien we giraffen, zebra's, wildebeest, impala's, bruine slangenarend, overige arenden, olifanten, bavianen. 's Nachts in het kamp vinden we een schorpioen. In het kamp worden Nederlandse liedjes gezongen en de poolers dansen en zingen hun eigen liedjes bij het vuur.
Vreemd idee om in het midden van de wildernis te kamperen. We mogen niet zonder begeleiding het kamp uit, want er kunnen leeuwen in het gras zitten. Op de laatste dag zien we nijlpaarden. Dit zijn bijna de enige dieren waar de gidsen bang voor zijn. Als er een nijlpaard uit het water komt, wordt het even spannend. Van links komen plotseling meer nijlpaarden aanrennen en we moeten allemaal bukken en snel naar achteren. Gelukkig zijn de nijlpaarden meer geinteresseerd in elkaar dan in ons. Er zwemmen ook krokodillen. Op de terugweg zien we een slang de weg oversteken. Niet zijdelings als een gewone slang, maar meer golvend omhoog beweegt hij zich voort. Navraag bij de bestuurder leert dat wij de gevreesde zwarte mamba hebben gezien. Uniek, want de meeste slangen zijn in winterslaap. 's Middags heb ik nog een rondvlucht gedaan in een sportvliegtuigje boven de delta. Dan zie je pas goed hoe de rivier opdroogt in het land. We zien nijlpaarden, olifanten, giraffen en buffels vanuit de lucht. Kleine stipjes nu, maar toch duidelijk herkenbaar.
Tijdens de rit naar Chobe (ook een hele lange) zien we erg veel dieren, zoals olifanten, giraffen, bavianen, steenbokjes (andere dan in de bergen) en zebra's.
's Avonds komen we aan op de camping waar ons direkt wordt verteld niet dichter dan 2 meter bij het water te komen ivm krokodillen en dat er in het kamp nijlpaarden kunnen rondlopen. In ieder geval zien we er apen lopen en wrattenzwijntjes en mangoesten en veel mooie vogels.
's ochtends vroeg een truck in voor een game drive. Hier kom ik Jos tegen van de baobabeclips mailinglist. In eerste instantie zien we niet veel meer dan nijlpaarden en vogels en een hele mooie omgeving. Ook zien we een jakhals, de visarend, de butterley eagle en wat apen. Maar op het eind van de drive zien we overal om ons heen dieren. We komen in een kudde buffels terecht en zien alles tegelijk. Je weet niet meer waar je filmen moet, echt geweldig.
's Middags maken we een river cruise. Dit is echt geweldig. Je hebt goed zicht op de kant en het is heel rustgevend. Ook nu weer heel veel dieren. Olifanten, Buffels, ijsvogels, bijeneters, slangenvogels, nijlpaarden, krokodil, leguanen, impala's, bavianen, meerkatten, puka's en de mooiste zonsondergang tot nu toe.
's Avonds toch ook nog maar een nachtelijke gamedrive. Ook een prachtige ervaring. Het ruikt heerlijk en de geluiden van de nacht zijn heel speciaal. Geweldig. We komen typische nachtdieren tegen zoals de springhaas, een Afrikaanse wilde kat, white faced owl, witstaart mangoest, maar ook olifanten van heel dichtbij (praktisch naast de truck).
Helicoptervlucht boven de watervallen is prachtig, maar erg kort. Later ben ik nog naar de watervallen geweest en op ooghoogte zijn ze ook zeer indrukwekkend. Het geluid is overweldigend en de wolk die je al vanaf heel ver ziet is ook heel bijzonder. In het park (regenwoud) is het kletsnat. Hoewel ik ervoor gewaarschuwd was, moest ik er toch aan geloven.
Net buiten het hek van de camping zien we 's ochtends een olifant. Het blijft iedere keer weer een mooi gezicht. Na het ontbijt besluit ik er alleen op uit te gaan. Even internetten in het stadje en daarna nogmaals naar de watervallen, want die waren wel erg mooi. Het lijkt erop alsof ze vandaag nog meer water omhoog stuiven dan de dag ervoor, wat het zicht belemmerd, maar ook erg indrukwekkend is. Ik loop helemaal door tot het einde en ben vervolgens zeiknat als ik bij het einde ben. Net voor de uitgang van het park maar even het laagje water uit de schoenen gieten en zoveel mogelijk mijn spullen drogen in de zon. Ik ontmoet een Engelsman die hetzelfde doet. Hij is alleen op reis door Zimbabwe en is hier ook voor de eclips. Nog niet helemaal opgedroogd besluit ik weer verder te gaan om via de Big Tree, een enorme Baobab, weer naar de camping te lopen. Om 15.15 uur word ik daar verwacht om een olifantenrit te gaan maken. Ik wil graag binnendoor, door het National Park. Na de brug over het spoor zie ik een zandpad en besluit het op te lopen. Nog geen 10 meter verder hoor ik dat iemand iets tegen me roept. Ik besluit toch even terug te lopen en een bewoner waarschuwt mij dat de weg die ik inloop niet veilig is, vanwege het wild wat er zit, met name buffels en olifanten. Die waarschuwing neem ik ter harte en ik vraag hoe ik dan gemakkelijk bij de Big Tree kan komen. Hij loopt met mij mee om de weg te wijzen. Al gauw komt er nog een inwoner bij en dat blijkt de broer te zijn van de man. Natuurlijk komen direkt de beeldjes weer tevoorschijn met de vraag of ik ze wil komen. Blij omdat ik gewaarschuwd ben voor het wild, besluit ik eens te onderhandelen. Ik ding af naar de helft van de prijs en accepteer het eerstvolgende aanbod. Ze vragen nog 200 Zim dollar voor hun "lucky day" en omdat afdingen nu eenmaal moet, geef ik ze nog 100 Zimdollar. Ze zijn dolblij, logisch, want een klein rekensommetje achteraf leert dat ik voor 4 souvenirs wel erg veel geld heb betaald. Ze lopen nog verder met mij mee om me de veilige weg naar de Big Tree te wijzen. Bij de Zambezi rivier ontdek ik dat mijn fototoestel de Vic Falls niet heeft overleefd. Dus de videocamera gepakt en de rivier gefilmd, alsmede mijn twee begeleiders. Ze nemen me mee langs de Zambezi over een dun paadje en ik zie nergens meer touristen. Dan bekruipt mij het gevoel dat ik hier als tourist met twee vreemden langs de Zambezi loop en verwacht elk moment op gruwelijke wijze overvallen en beroofd te worden. Ze wisten immers dat ik geld en apparatuur bij mij had. Maar er gebeurt niets. We passeren diverse security officers en de twee vertellen mij dat ze met hen samenwerken. Als ik niet veilig zou zijn geweest bij hen, zouden de guards mij alleen hebben laten doorlopen. Er schijnen op dat weggetje nogal regelmatig touristen beroofd te worden, vertellen ze. Schrik! Alles wijst erop dat ik het niet lang meer zal maken. Gelukkig is mijn angst ongegrond en word ik verder naar de Big Tree geleid. Onderweg tonen de twee mij diersporen en vertellen over de omgeving. Een prive excursietje dus. De Big Tree is inderdaad wel erg big. De tijd begint echter te dringen want ik moet om 15.15 uur bij de campsite zijn. Slechts een paar minuten te laat arriveer ik daar. Ik geef de twee elk nog 100 Zim dollar voor het mij begeleiden. Wat zullen ze gelachen hebben! Met de truck waarmee we naar de olifantensafari gebracht worden, rijden we nog langs de twee en er wordt uitbundig gezwaaid. Vlak voor de plek waar de olifantentrip zal beginnen, komen we langs de weg een olifant tegen. Hij staat echt vlak voor de truck en heeft ons duidelijk in de gaten. We blijven stil en de olifant steekt de weg over, blijft nog even voor de truck staan en loopt dan door. De olifantentrip is ook erg leuk. Het zit niet echt gemakkelijk op zo'n beest, maar het is heel leuk. Je hoort en voelt echt dat je op een levend dier zit. Onderweg zien we nog buffels, impala's en voor het eerst ook waterbokken. Na afloop mogen we de olifant nog voelen en voeren. Ik had helaas geen rolo's bij me. We bekijken nog de video die tijdens de trip van ons gemaakt is wat de nodige hilariteit oplevert. Wat een gestuntel, niet in de laatste plaats door ondergetekende... ;-)
Vandaag bezichten we de ruines. Hoewel dit mij niet het meest interessante onderdeel van de reis leek, zijn de ruines wel heel mooi en indrukwekkend. We hebben een uitstekende gids, die vanalles uitlegt. 's Middags bezoeken we het stadje Masvingo. Daar is wel erg weinig te doen. Op de weg terug naar de camping stoppen we nog bij een van de vele souvenirmarkten.
Al om acht uur vertrekken we naar de plek die we de avond ervoor hebben gevonden. Stoeltjes, etenswaren en vooral veel drinken nemen we mee. Er zijn verder nog geen touristen. Langzaam maar zeker nadert dan toch de eclips. Iedereen wordt steeds uitgelatener en de spanning loopt langzaam op. Er staan 5 groepen van Baobab, dus het is gezellig druk. Met een verrekijker en eclipsbril zijn duidelijk zonnevlekken waar te nemen. Dan verdwijnt omstreeks 13.43 uur het eerste stukje uit de zon. Het is begonnen. Nog iets meer dan anderhalf uur en dan is de totaliteit. Die anderhalf uur gaan eigenlijk heel snel. Al gauw merk ik dat ik mijn ogen niet meer hoef dicht te knijpen als ik naar de rivier kijk. Het licht neemt duidelijk af. Ook de temperatuur gaat vrij snel omlaag. Net als in Hongarije (11-8-1999) scheelt het weer 9 graden. Het afnemende en vreemde licht blijft een prachtig verschijnsel. We projecteren de halve zon via verrekijkers op een ondergrond en verbazen ons over de schaduwen die halve maantjes beginnen te vertonen. Op een eilandje onder ons zagen we een enorme krokodil liggen. Even later was de krokodil weg, maar lag er een bootje. De mensen uit het bootje zaten op het eiland en zwommen in de Zambezi. Brrr. Dan tellen we de laatste minuten af en richten ons op de vallei waarover we de schaduw verwachten te zien aankomen. Het wordt wel donkerder maar een echte slagschaduw zien we niet. Uit het dal klinkt gejoel en er wordt geflitst. Dan staat de diamanten ring aan de hemel. Deze is heel mooi en ook heel lang zichtbaar, tot de totale verduistering intreedt. Ongeveer 15.10 uur. Prachtig! Twee vogels scheren langs, waarschijnlijk op weg naar hun nest. De zon is zwart met eromheen een de corona, die ik nog mooier vind dan die ik in 1999 heb gezien. Het ziet er uit als een heldere stervormige krans om de zwarte zon. In 1999 was de corona aan een kant nog wat afgeplat, nu zie ik hem overal even sterk. Jupiter tekent zich ook af tegen de donkere hemel. Prachtig. Rondom zijn vele protuberansen te zien. Tijdens zo'n tweede eclips weet je veel beter wat je moet verwachten, zodat je ook meer dingen kunt zien. En dat is maar goed ook, want al vrij snel (iets meer dan een minuut later) komt de zon weer tevoorschijn en zien we weer ongewoon lang de diamanten ring. Dan wordt het weer tijd om de brilletjes op te doen en is de totaliteit voorbij. Wat een ervaring. Ik besef dat dit niet gewoon een tweede keer een eclips zien was, maar het begin van een verslaving. We zijn allemaal geemotioneerd en uitbundig. We vallen elkaar in de armen en delen het onbescrhijvelijke gevoel dat we zojuist ervaren hebben. Dan is er de champagne. We genieten na van het schouwspel en zien de zon langzaam weer in kracht toenemen. Omstreeks half vijf is het laatste contact. Maar we blijven tot zonsondergang zitten. We feesten nog wat na in het huis waar de andere groepen verbleven en zakken dan weer af naar het hotel. Met zijn vijven lopen we in het donker de heuvel af. Er stopt nog een auto om ons te waarschuwen dat we bij elkaar moeten blijven lopen in verband met de wilde dieren. Veilig bereiken we het hotel waar we eten. Vermoeid door de ervaring van de eclips (en de rest van de reis) maak ik het niet te laat.